Każdy przecież początek to tylko ciąg dalszy, a księga zdarzeń zawsze otwarta w połowie
Wisława Szymborska
22 czerwca 2023 roku trzy klasy ósme Szkoły Podstawowej nr 2 im. Janusza Korczaka w Kątach Wrocławskich żegnały się z miejscem swojej wieloletniej edukacji i z tymi, którzy byli z nimi przez te lata, z Dyrekcją, z nauczycielami, z koleżankami i kolegami z klas młodszych. Wśród zaproszonych na uroczystość gości przywitaliśmy panią Agnieszkę Górską – obecnie Dyrektor Zespołu Obsługi Jednostek Oświatowych, a do niedawna dyrektor naszej szkoły oraz panią Marię Szul, również byłą dyrektor Szkoły Podstawowej nr 2, która przyjmowała naszych ósmoklasistów w progi tej szkoły.
Część oficjalna rozpoczęła się przekazaniem przez ósmoklasistów Sztandaru Szkoły przedstawicielom młodszego pokolenia, aby ci godnie go reprezentowali na różnych uroczystościach, w tym i podczas zakończenia danego roku szkolnego.
Kiedy emocje opadły, zgromadzeni uczniowie i ich rodzice oraz nauczyciele obejrzeli prezentację, w której to wszyscy ósmoklasiści mogli zobaczyć siebie z dawnych lat, przejść pamięcią w czasie i przestrzeni przez trudne, wesołe i zaskakujące szkolne ścieżki czy to podczas lekcji, czy też przerw, czy w czasie wycieczek zarówno edukacyjnych, jak i turystycznych. Niektórzy zapomnieli o tym, że byli kiedyś mali i edukowali się w klasach młodszych, bo przecież czas tak szybko minął, że nie zdążyli zauważyć, jak i kiedy dorośli na tyle, żeby rozstawać się ze szkołą, w której w większości spędzili lat osiem.
Szczególną nagrodę otrzymała Hanna Turkiewicz, która z rąk pani Dyrektor – Alicji Sudoł przyjęła statuetkę z tytułem Osobowość Roku. Nagrodzony został także Karol Korzeniowski za 100% frekwencję w mijającym roku szkolnym 2022/2023.
Ponoć każde rozstanie niesie ze sobą smutek, czasem niepokój, niepewność, ale na pewno otwiera na nowe doświadczenia. Nasi ósmoklasiści zamykają jedną księgę, by otworzyć drugą, bo przecież zdarzenia będą się zdarzały, tylko w innym miejscu innego tomu, w kolejnym rozdziale historii, która się nie kończy, bo księga zdarzeń zawsze otwarta w połowie.
Róże, łzy wzruszenia, uśmiechy zamknęły drzwi szkoły naszych tegorocznych absolwentów. Quo vadis…?